Tuesday, August 2, 2011

ભગતસિંહ






















ભગતસિંહ!
બહુ ઓછા ભગત જોયા છે
સિંહ જેવા,
ભગતસિંહ જેવા.
મારો ગુજ્જુ ઓળખે છે એક નરસિંહ ભગતને
હાથમાં લઇ તંબૂરો
વાલ્મીકિવાસમાં જનારા
ગાંડાઘેલા ગ્રુહસ્થને.
એ સિવાય ગુજ્જુ રસધારમાં
ખારાપાટની બંજર જમીન બચી છે.
એણે રેતીના ઢૂવા પર અસ્મિતાની અટ્ટાલિકા રચી છે.
ભગતસિંહ!
અસ્પ્રુશ્યતાના અરણ્યસમા ગુર્જરદેશમાં
વરૂ વકરતાં ગયાં છે,
સિંહ નિર્વંશ થયા છે,
બચ્યા ખુચ્યા બકરી બનીને
અહિંસક લક્ષ્મણરેખામાં બંધાઇ ગયા છે.
ઘોળતા રહ્યા છે સર્વધર્મસમભાવનું  અફીણ
ને ચાટતા રહ્યા છે બિનસામ્પ્રદાયિકતાનું ફીણ.

ભગતસિંહ!
1932માં લોર્ડ ઇરવીન સાથે થયેલો પેક્ટ
દિલ્હીના દરબારીઓને પચી ગયો છે.
પણ, જનતાના અંગેઅંગ પર એના ફોલ્લા ઉઠ્યા છે.
ઓપરેશન બ્લ્યુસ્ટાર.
ભોપલ ત્રાસદી.
અરવલ મેસેકર.
બોફોર્સ-ફેરફેક્સ.
ખબર નથી, કોણ કરે છે રાજ?
અંકલ શૅમ?
અંકલ શોર્ગાચોવ?
કે પછી અંકલ એક્સ?

ભગતસિંહ!
હવે સર્વધર્મસમભાવનો સોનેરી ચળકાટ ઝાંખો પડી ગયો છે.
સર્વધર્મકોમવાદનો કરપીણ રંગ ઉઘડી રહ્યો છે.
કેસરી ટોપી, લીલું જાકીટ, વાદળી ફેંટો,સફેદ કોટ
એકબીજાનાં કપડાં ઉતારીને બિલકુલ નગ્ન થઇ ચૂક્યાં છે,
હોમો સેપિયંસના આદમખોર પૂર્વજની અદ્દલ આવ્રુત્તિ સમા!
ભગતસિંહ!
મૂડીવાદી મરઘટમાં સેંકડો માનવકલાક બળીને ભસ્મ થઇ ગયા.
કોમી હુલ્લડોમાં ઘણું નિર્દોષ લોહી નિરપરાધ વહી ગયું
ને કેટલીય આગ ઝૂંપડપટ્ટીઓને આભડી ગઇ.
હવે સાચી દિશામાં
થોડાક માનવકલાકો વપરાશે તો વેડફાશે નહીં,
થોડુંક લોહી રેડાય તો વ્યર્થ નથી,
થોડીક આગ લાગે તો વાજબી છે.
ડુક્કરોની સંસદ પર એક વિશેષ બોમ્બ ઝીંકવાનો હજુ બાકી છે.
કાન હજુ પણ બહેરા છે.

No comments:

Post a Comment